Krisi mediatizatuen garrantzia krisiaren kudeaketan

Bitartekaritzako krisia krisi-mota berezi bat da. Bere ezaugarri bereizgarria da komunikabideen erreportaje kontzentratua krisi-gertaeren garapenean inflexio-puntu nagusia izatea ere. Mediatizatutako krisi batean, hedabideek krisiaren existentzia islatzeaz gain, eragin handia dute krisiaren izaeran, eskalan, eraginean eta publikoaren pertzepzioan eta erreakzioan, komunikazio-mekanismo bereziaren bidez. Jarraian, bitartekaritza-krisiaren kontzeptuaren eta krisiaren kudeaketan duen garrantziaren azterketa sakona da.

Komunikabideen krisiaren kontzeptua

Krisi mediatizatuaren kontzeptua gizarte modernoko komunikabideen eta krisi-gertaeren arteko harremanaren behaketa eta azterketatik sortzen da. Gizarte modernoan, komunikabideak informazioa hedatzeko kanal nagusi bihurtu dira, telebista, irrati eta egunkari tradizionalak ez ezik, baita sortzen ari diren Interneteko hedabideak ere, hala nola sare sozialak, blogak eta sareko albisteen webguneak. Komunikabide-plataforma hauek informazioa azkar hedatzeaz gain, publikoaren erreakzioa areagotu dezakete funtzio interaktiboen bidez, krisi-ekitaldiek denbora-tarte laburrean arreta zabala izan dezaten.

Hedabideen oihartzun kontzentratuaren papera

Komunikabideen krisian, hedabideen erreportaje kontzentratuak funtsezko papera betetzen du. Komunikabideek gertaera batean arreta jartzen dutenean, gertaeraren esposizioa areagotzeaz gain, gertakariaren izaera eta publikoaren pertzepzioa ere alda ditzakete. Komunikabideen oihartzunak gertaeren aurrean publikoaren ulermenean eta jarreran eragin dezake erreportaje selektiboen bidez, xehetasun batzuk azpimarratuz edo beste informazio batzuei jaramonik egin gabe. Esaterako, komunikabideek enpresa baten jokabide okerrak agerian uzteak publikoaren haserrea eta mesfidantza azkar sor ditzake, eta enpresaren ospearen beherakada nabarmena dakar.

Oinarrizko harreman-egituren kolapsoa

Komunikabideen krisi batean oinarrizko harreman-egituraren kolapsoak, normalean, krisi-gertaeretan parte hartzen duten funtsezko alderdien arteko konfiantza-harremanen haustura aipatzen du, hala nola enpresen eta kontsumitzaileen, gobernuen eta pertsonen eta pertsonen eta komunitateen artean. Komunikabideen txostenek, batez ere txosten negatiboek, krisi baten eragina azkar areagotu dezakete eta konfiantza-galera bizkortu dezakete. Publikoak komunikabideen bidez enpresen edo erakundeen jokabide desegokiaren berri jakitean, baliteke entitate horiei buruzko iritzia azkar aldatzea, eta horrek konpainiaren merkatu-kuotan, gobernu-sinesgarritasunean edo gizabanakoaren gizarte-egoeran eragin dezakeen konfiantza-haustura eragin dezake.

Erantzuteko estrategiak krisiaren kudeaketan

Mediatizatutako krisien aurrean, krisiak kudeatzeko estrategiek komunikabideen papera eta eragina hartu behar dituzte kontuan. Hona hemen aurre egiteko estrategia nagusiak:

1. Komunikazio gardena: Krisiaren hasierako faseetan, enpresek edo erakundeek neurri azkarrak hartu behar dituzte, informazioa bide ofizialetatik zabaldu, komunikabideekin eta publikoarekin komunikazio gardena mantendu, informazio egiazkoa eta zehatza eman eta zurrumurruak zabaltzea saihestu.
2. Jarraipen aktiboa: Komunikabideen jarraipen-sistema bat ezartzea hedabideen txostenak eta erreakzio publikoak garaiz jarraitzeko, azkar erantzuteko eta estrategiak doitzeko.
3. komunikabideen harremanen kudeaketa: Komunikabideekin harreman onak ezartzea, hedabideek eskatzen duten informazioa ematea eta, aldi berean, norberaren jarrerak eta iritziak adieraztea bidezko erreportajea lortzeko.
4. emozioen kudeaketa publikoa: Entzutea aktiboki publikoaren ahotsa sare sozialen eta beste kanal batzuen bidez, ulertu eta publikoaren kezkak erantzun eta publikoaren atsekabea arintzea.
5. Epe luzerako konfiantza berreraikitzea: Krisiaren ostean, kaltetutako harremanak konpontzeko ahaleginak jarraitu, enpresa edo erakundearen konpromisoa ekintza praktikoen bidez frogatu eta pixkanaka konfiantza berrezartzeko.

Mediatizatutako krisiek informazio aroan komunikabideen eta krisi-gertaeren arteko harreman korapilatsua nabarmentzen dute. Enpresek eta erakundeek fenomeno hau sakon ulertu behar dute eta krisiak kudeatzeko estrategia eraginkorrak hartu behar dituzte hedabideen oihartzun kontzentratuak eragindako erronkei aurre egiteko, haien harreman-egitura nagusiak babestu eta konpontzeko, eta haien irudia eta estatusa publikoaren bihotzean mantentzeko.