Enpresa batek krisi bati aurre egiten dionean, krisi publikoaren kudeaketaren eraginkortasunak zuzenean baldintzatzen du krisiaren kudeaketaren emaitza, eta baita enpresaren biziraupena eta garapena ere eragiten du. Krisi bat lehertzen denean, enpresak erantzuteko duen gaitasuna probatuko du, baita krisi planen osotasuna eta eraginkortasuna ere probatuko ditu. Horregatik, enpresek garrantzi handia eman behar diote krisi-planen formulazioari, hori baita krisien eragina prebenitzeko eta arintzeko gakoa. Honako hauek dira krisi-plana egiterakoan arreta jarri behar diren hainbat alderdi:
baldintza onak sortu
Lehenik eta behin, enpresen buruzagiek krisi-planen garrantzia aitortu behar dute eta plangintza estrategiko korporatiboaren parte gisa hartu behar dute, eta ez gertakariak konpontzeko bide gisa. Horrek esan nahi du baliabide nahikoak konprometitzea, finantza, giza eta teknikoak barne, krisia kudeatzeko taldearen lana laguntzeko. Aldi berean, kultura korporatiboak komunikazio irekia eta informazioa partekatzea ere bultzatu behar du, krisiaren informazioa garaiz transmititu daitekeela bermatzeko eta informazio uharteen fenomenoa saihesteko.
Krisiak kudeatzeko talde eraginkorra osatzea
Krisiak kudeatzeko taldea krisi-planaren exekuzioaren muina da, eta bere kideek sail ezberdinetako funtsezko langileak izan behar dituzte, hala nola, harreman publikoak, juridikoak, operazioak, informatika eta giza baliabideak. Taldekideek erabaki azkarrak hartzeko gaitasuna izan behar dute, krisiak kudeatzeko trebetasunak eta sailen arteko koordinaziorako gaitasunak. Horrez gain, ohiko prestakuntza eta ariketak beharrezkoak dira taldearen funtzionamendu eraginkorra mantentzeko, krisi bat gertatzen denean taldea egoeran azkar sartu eta ezarritako prozeduren arabera neurriak hartu ahal izateko.
Garatu lan-fluxu argia
Krisiak kudeatzeko prozesua argi definitu behar da, krisiaren abisua, ebaluazioa, erabakiak hartzeko, exekuzio eta feedback faseak barne. Etapa bakoitzak erantzukizun eta jarraibide operatibo argiak izan behar ditu, krisi bat gertatzen denean urrats bakoitza azkar eta ordenatuta gauzatu daitekeela ziurtatzeko. Horrez gain, prozesuak informazioa biltzeko eta zabaltzeko mekanismoak ere barne hartu beharko lituzke, krisiaren informazioa zehatz-mehatz eta garaiz helaraziko zaiela ziurtatzeko, alderdi garrantzitsu guztiei, langileei, bezeroei, komunikabideei eta gobernu-agentziei barne.
Alderdi guztien arteko harremana koordinatzea
Krisiaren kudeaketan, kanpoko bazkideekin, hornitzaileekin, gobernu agentziekin eta komunikabideekin harremanak funtsezkoak dira. Enpresek komunikazio-kanal onak ezarri beharko lituzkete krisi garaian kanpoko laguntza azkar lor dezaketela ziurtatzeko, eta, aldi berean, konpainiaren jarrera eta neurriak modu eraginkorrean helarazteko kanpo munduari. Horrez gain, barneko langileekin komunikazioa ere garrantzitsua da krisiaren aurrerapenei buruzko gardentasuna eta eguneratzeak langileen konfiantza eta kohesioa hobetu ditzake.
Ikerketa-analisi sakona egitea
Krisi-planen garapenak barne- eta kanpo-ingurunearen ezagutza sakonean oinarritu behar du. Enpresek aldizka arrisku-ebaluazioak egin behar dituzte, krisi-iturri potentzialak identifikatu eta izan ditzaketen eraginak eta erantzun-estrategiak aztertu. Honen barruan sartzen dira industriaren joeren jarraipena, lehiakideen dinamika, lege eta arauen aldaketak, etab., baita enpresaren berezko eragiketen, finantza egoeraren eta markaren irudiaren ebaluazioa ere.
Krisi-plan eraginkorrak garatzea
Aurreko analisian oinarrituta, enpresek krisi-plan bat garatu beharko lukete beren ezaugarrietarako egokia. Planak krisiak abisatzeko mekanismoak, larrialdiei erantzuteko prozedurak, baliabideak esleitzeko planak, barne eta kanpoko komunikazio estrategiak eta ondorengo berreskuratzeko eta hobetzeko neurriak barne hartu behar ditu. Horrez gain, planak nolabaiteko malgutasuna ere izan behar du eta krisi mota ezberdinen arabera egokitu ahal izateko.
Egoera berezietarako plan bereziak
Zenbait krisi korporatiboetarako, hala nola produktuen kalitate-arazoetarako, zibersegurtasun-erasoetarako edo hondamendi naturaletarako, enpresek krisiak kudeatzeko plan espezializatuak garatu beharko lituzkete. Plan horiek zehatzago deskribatu beharko lukete krisi zehatz baten erantzuna, krisiaren eragina azkar ebaluatzeko, aktibo kritikoak babesteko eta negozio-eragiketak leheneratzeko urrats zehatzak barne.
Laburbilduz, krisi-planen formulazioa proiektu sistematikoa da, eta enpresek ikuspegi estrategiko batetik aurrera egin behar dute, barne eta kanpoko baliabideak integratu eta krisiak kudeatzeko sistema integral, eraginkor eta malgu bat eraikitzea. Sistema horren bidez, enpresek lasai egon daitezke krisien aurrean, azkar erantzun, krisiak aukera bihurtu eta enpresen epe luzerako garapena eta merkatuko lehiakortasuna mantendu.