چگونه می توان اثربخشی استراتژی ارتباطات بحران خود را کمی و ارزیابی کرد

«مدل ارزیابی اثر سه‌سطحی» یک نوآوری مهم در حوزه مدیریت بحران رسانه‌ای است که بر اساس پژوهش‌های آکادمیک موجود در زمینه ویژگی‌های مفهومی، قواعد ارتباطی و اصول و راهبردهای واکنش به بحران‌های رسانه‌ای شده است. راهنمای روابط عمومی بحران یک چارچوب ارزیابی سیستماتیک، جامع و عملی است. این مدل بر سه سطح کلیدی تمرکز دارد: ارسال ارتباطی، ارتباط رسانه ای و پذیرش مخاطب، هدف آن تعیین کمیت و ارزیابی اثربخشی استراتژی های روابط عمومی بحران، کمک به شرکت ها یا سازمان ها برای تصمیم گیری آگاهانه تر در بحران ها و بهبود اثربخشی مدیریت بحران است. .

سطح ارسال ارتباطی

در سطح ارائه ارتباط، ارزیابی بر ساخت پیام و استراتژی های ارتباطی متمرکز است. شاخص های اصلی برای این سطح ارزیابی عبارتند از:

کیفیت اطلاعات: صحت، کامل بودن و به موقع بودن اطلاعات را ارزیابی کنید و اینکه آیا اطلاعات می تواند به طور موثر ماهیت بحران و موقعیت شرکت را منتقل کند.
استراتژی پخش: کانال های ارتباطی، زمان بندی، فرکانس و دقت موقعیت یابی مخاطب هدف مورد استفاده توسط شرکت را تجزیه و تحلیل کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات می تواند به مخاطب مورد انتظار برسد.
تیم ارتباط بحران: ارزیابی توانایی های حرفه ای تیم، سرعت پاسخگویی و هماهنگی برای اطمینان از یکپارچگی و انسجام اطلاعات.

سطح ارتباط رسانه ای

ارزیابی در سطح ارتباطات رسانه ای بر نحوه مدیریت و انتشار اطلاعات بحران منتشر شده توسط شرکت ها توسط رسانه ها و تأثیر پوشش رسانه ای رویدادهای بحران بر ادراک عمومی متمرکز است. شاخص های کلیدی ارزیابی عبارتند از:

پوشش رسانه ای: شمارش تعداد و انواع گزارش های رسانه ها در مورد رویدادهای بحران، تجزیه و تحلیل نسبت گزارش های مثبت به گزارش های منفی و عمق و وسعت گزارش ها.
تعصب رسانه ای: تمایل گزارش های رسانه ها را تجزیه و تحلیل کنید، مشخص کنید که آیا گزارش های جانبدارانه وجود دارد یا خیر، و تأثیر این گرایش بر نگرش های عمومی.
نفوذ رسانه ای: ارزیابی تأثیر گزارش‌های رسانه‌ای، از جمله پوشش گزارش‌های رسانه‌ها، بازخورد مخاطبان، و بازپست‌ها و نظرات در رسانه‌های اجتماعی.

سطح استقبال مخاطبان

ارزیابی در سطح پذیرش مخاطب بر پذیرش، درک، تغییرات نگرش و پاسخ های رفتاری مخاطب به اطلاعات بحران متمرکز است. شاخص های ارزیابی در این سطح عمدتاً عبارتند از:

نرخ ورود اطلاعات: ارزیابی کنید که آیا پیام با موفقیت به مخاطب هدف می رسد یا خیر، همچنین فرکانس و کانال تماس مخاطبان را ارزیابی کنید.
آگاهی مخاطب: تجزیه و تحلیل سطح آگاهی مخاطبان از رویدادهای بحران، از جمله درک آنها از ماهیت بحران، مسئولیت های شرکتی و اقدامات واکنش.
نگرش عمومی: اندازه گیری تغییرات در نگرش عمومی نسبت به رویدادهای بحرانی و همچنین اعتماد و رضایت از شرکت ها از طریق پرسشنامه، تجزیه و تحلیل رسانه های اجتماعی و ابزارهای دیگر.
پاسخ رفتاری: تغییرات رفتار عمومی پس از بحران مانند رفتار مصرفی، رفتار اعتراضی یا رفتار حمایتی و تاثیر این رفتارها بر بنگاه ها را مشاهده کنید.

پیاده سازی و بهینه سازی

اجرای "مدل ارزیابی اثر سه سطحی" نیاز به همکاری بین بخشی از جمله مشارکت روابط عمومی، بازاریابی، خدمات مشتری، تجزیه و تحلیل داده ها و سایر بخش ها دارد. از طریق جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل منظم داده‌ها، شرکت‌ها می‌توانند به سرعت اثربخشی استراتژی‌های روابط عمومی بحران را درک کنند، کمبودها را شناسایی کنند، استراتژی‌های ارتباطی را بهینه کنند، و محتوای اطلاعاتی را برای مدیریت مؤثرتر بحران‌ها و بازگرداندن شهرت شرکت تنظیم کنند.

علاوه بر این، شرکت‌ها باید «مدل ارزیابی اثر سه‌سطحی» را در برنامه‌ریزی بلندمدت مدیریت بحران تعبیه کنند و یک مکانیسم نظارت و ارزیابی مستمر برای انطباق با محیط رسانه‌ای در حال تغییر و انتظارات عمومی ایجاد کنند تا اطمینان حاصل شود که می‌توانند آرامش بیشتری داشته باشند. در بحران های آتی به ارزش برند شرکت پاسخ دهید، محافظت کنید و افزایش دهید. از طریق استفاده از این مدل، شرکت‌ها نه تنها می‌توانند اثربخشی روابط عمومی بحران را بهبود بخشند، بلکه قابلیت‌های پیشگیری از بحران و بازیابی بحران را نیز تقویت می‌کنند و پشتیبانی قوی برای شرکت‌ها برای حفظ مزیت‌های رقابتی در یک محیط بازار پیچیده و همیشه در حال تغییر فراهم می‌کنند.