در جامعه امروزی، سرگرمی و سرگرمی به یک پدیده فرهنگی مهم تبدیل شده است. پان-سرگرمی نه تنها مفهوم مصرف عمومی را تغییر می دهد، بلکه جهت گیری ارزشی جامعه را نیز تغییر می دهد.
همگرایی پان سرگرمی و مصرف گرایی
مصرف گرایی به عنوان یک گرایش اجتماعی فکری، از ساخت هویت شخصی و تجسم ارزش خود از طریق مصرف حمایت می کند. در این زمینه، محصولات و خدمات سرگرمی فراتر از ارزش خود معنا می یابند و به یک نماد وضعیت و انتخاب سبک زندگی تبدیل می شوند. در چنین شرایطی است که پان سرگرمی سرگرمی را به حد افراط رسانده و آن را به بخش عمده ای از زندگی و حتی یکی از استانداردهای سنجش کیفیت زندگی تبدیل کرده است.
نقش رسانه های اجتماعی
رسانههای اجتماعی بهعنوان یک مروج مهم سرگرمیهای سراسری، اولویتهای کاربران را از طریق الگوریتمها و فشار شخصیسازی شده بهطور دقیق ثبت میکنند و به طور مداوم محتوای هیجانانگیز و اعتیادآور را ارائه میکنند، بنابراین توجه و مشارکت مداوم کاربران را تحریک میکنند. تحت فشار پیگیری ترافیک و درآمد تبلیغاتی، برخی از رسانه های اجتماعی از قربانی کردن کیفیت محتوا و نتیجه اخلاقی، با استفاده از نکات، استعاره ها و تکنیک های دیگر برای ایجاد تعارض و کیچ عمدی برای تحریک واکنش های عاطفی کاربران و جلب نظر بیشتر دریغ نمی کنند.
تحریف مصرف عمومی
پان سرگرمی نه تنها باعث تغییر در مفاهیم مصرف شخصی شده است، بلکه الگوهای مصرف عمومی را نیز مخدوش کرده است. تصمیمات مصرفی در اصل به تدریج جای خود را به انتخاب های تکانشی و احساسی داده است. این مدل مصرف نه تنها منابع را هدر می دهد، بلکه نابرابری اجتماعی را تشدید می کند، زیرا مدل اقتصادی مصرف سرگرمی اغلب برای تمرکز سرمایه و گسترش شکاف بین غنی و فقیر مساعدتر است.
چالش های اخلاقی و ارزش های اجتماعی
با گسترش پدیده پان سرگرمی، برخی از مشکلات عمیق اجتماعی شروع به ظهور کرده اند. در پی سرگرمی، اخلاق اخلاقی و ارزشهای اجتماعی به تدریج به حاشیه رانده شده یا حتی نادیده گرفته میشوند. محتوای مبتذل مکرر، اطلاعات نادرست و دیدگاههای افراطی در رسانههای اجتماعی، به درجات متفاوتی باعث فرسایش اخلاقی جامعه شده و فضای سالم افکار عمومی را از بین برده است. در درازمدت، این امر تهدیدی برای ثبات و پیشرفت اجتماعی خواهد بود.
یک مدل اقتصادی مصرف سرگرمی سالم بسازید
در مواجهه با مشکلات مختلف ناشی از سرگرمی های پان، ایجاد یک مدل اقتصادی مصرف سرگرمی سالم اهمیت ویژه ای دارد. این امر مستلزم این است که دولت، مشاغل، رسانه ها و افراد با یکدیگر همکاری کنند و از جنبه های زیر شروع کنند:
- تقویت نظارت: دولت باید نظارت بر صنعت سرگرمی را تقویت کند، قوانین و مقررات مربوطه را تدوین کند، محتوای مبتذل را سرکوب کند و از خردسالان در برابر نفوذ اطلاعات بد محافظت کند.
- ترویج مصرف منطقی: همه اقشار جامعه باید از مفهوم مصرف منطقی حمایت کنند و مردم را به سمت توجه به ارزش ذاتی محصولات سرگرمی راهنمایی کنند تا صرفاً به دنبال تحریک حسی باشند.
- ارتقای مسئولیت رسانه ای: سازمانهای رسانهای باید مسئولیت اجتماعی را برعهده بگیرند، از پیگیری کورکورانه ترافیک به قیمت کاهش کیفیت محتوا اجتناب کنند و سعی کنند محتوایی را ارائه دهند که هم سرگرمکننده و هم آموزشی باشد.
- افزایش سواد رسانه ای عمومی: ارتقاء سواد رسانه ای عمومی و پرورش مهارت های تفکر انتقادی به طوری که مصرف کنندگان بتوانند صحت اطلاعات را شناسایی کرده و در برابر وسوسه محتوای سرگرمی بد مقاومت کنند.
به طور خلاصه، پان سرگرمی محصول اجتناب ناپذیر دوران مصرف گرایی است، اما نمی توان تأثیر منفی آن را نادیده گرفت. تنها با تلاشهای چند جانبه میتوانیم محیطی پر جنب و جوش، سالم و منظم برای مصرف سرگرمی بسازیم، به طوری که سرگرمی میتواند واقعاً مکمل مفیدی برای بهبود کیفیت زندگی باشد، نه مانعی برای پیشرفت اجتماعی.